ERMENEK’TE KÖMÜR OCAGI ISLETMECILERI NE YAPMAK ISTIYOR?

Ocak sahiplerini temsilen gazeteye bir açiklama yapan Sayin Abdullah Özbey’e göre “ Yeni yasanin , yerel madencilerin üzerine balyoz gibi indigini, bu sartlar altinda üretim yapmanin mümkün olmadigini ,madencilerin yükümlülügünün arttirildigini, yeni yasa ile birlikte madencilere getirilen sartlarin altindan kalkmanin mümkün olmadigini devamla, Ermenek’te 1965 yilindan beri linyit kömürü üretimi yapildigini 1990’li yillarda kömür ocagi isletme sayisinin 20’nin üzerinde oldugunu ,üretilen kömürlerin çevre il ve ilçelere yakacak ve sanayi kömürü olarak pazarlandigini, bugün yaklasik tüm madenlerde 1500 kisi çalistigini,maden isçiliginin agir is sinifina girdigini, tehlike derecesinin en yüksek is kolu oldugunu, üretim esnasinda bir ton kömür maliyetine isçilik % 45, maden diregi % 10, elektrik % 5, sarf malzemeleri % 30, , yemek ve servis % 10,etki etmektedir. Son yillarda dogalgaz kullanimin artmasi, ithal kömürün fiyatlarinin giderek düsmesi, yeni çikan yasa ile birlikte satislarin durma noktasina geldigini bu nedenle isçileri isten çikarma, uzun süreli ücretsiz izinler gündeme gelecektir.” demektedir.
Hükümetten talepleri: ürettikleri yerli kömürde KDV oranin düsürülmesi, ithal kömüre fon konulmasi, yer altinda ocaklarda çalisan isçilerin SGK primlerinin düsürülmesi ve kaldirilan tesvik primlerinin yeniden verilmesi gibi talepleri var.
Yesil Ermenek’in haberine göre, sigorta primi ikiye katlanirken 1100,00 TL maas alan bir isçinin maasi torba yasasi ile 1.927,00 TL’ye çikiyor. Isverenin tepkisi, isçi maliyetlerini yeni yasa ile yükselmesi nedeniyle isçileri 12 Eyülde uzun süre ücretsiz izine çikartmak ve üretimi durdurmak oluyor.
Ermenek’te kömür ocaklarinda çalisan isçiler örgütlü degil, sendikalari yok, haklarini savunacak durumda degiller. Bugün 11 Ekim 2014 tarihi itibari ile isletme sahipleri ocaklar açik gelin çalisin diye isçilere çagiri yaparken, öbür yandan da is yerine gelis gidisleri ve yiyeceklerinizi kendiniz saglayiniz deniliyor. Bu teklif ocak sahiplerinin klaslarina pek uymuyor. Isçilerin düzenli olarak ise gelis gidisi ve yiyecegini saglamak isveren pek yük getirmez. Aksine üretimde verimliligi artirir. Isçilerin bu konudaki hassasiyetlerini anlamalari gerekir. Servis ve yemek ücretinin ton basina % 10 olarak tespiti de gerçekçi bir hesaplama degildir. Buna bakarak ton basina üretilen kömür maliyetlerinin biraz abarti oldugu görülür.
Sonuç olarak, yer altinda kömür ocaklarinda çalisan isçilerin ayda net olarak 1927,00 TL almalari büyük bir rakam degildir. Yer altinda maden ocaklarinda simdiye kadar hiçbir isletme sahibinin göçüklerde kaldigi ve can verdigi görülmüs ve duyulmus degil. Sözü edilen madenlerde çalisan isçiler sag olarak emekli olsalar bile emeklilik hayati uzun süre olmadigi gerçegini de göz önüne alinmalidir. Isin derinlemesine girmek istemiyorum. Kömür ocaklarinda üretimin durdurulmasi isverene, isçiye, Ermenek esnafina ve ülke ekonomisine agir kayiptir. Isçilerin yasam sartlarinin iyilestirilmesi keyfi bir durum degil yasanin geregidir. Isveren lehine bir durumdur, isçiye baski ve zorlama sendikalasmayi getirir. Sendikalasma isverene daha agir yük getirir. Seriatin kestigi parmak acimaz. Ermenek’teki kömür isletmelerin yasaya harfiyen uymasi isçi ve isveren açisindan memnuniyet yaracaktir. Ileriye dönük bakildiginda isçilere servis ve yemek giderinin isveren tarafindan eskiden oldugu gibi sürdürülmesi is memnuniyeti ve is güvenligi açisindan da önem arz eder. Önümüz kis kömür tüketiminin artacagi bir mevsime giriyoruz, tez elden üretime geçilmesi temennimizdir