Mut kiraz şenliğinde, tanıştığımız dostlar, yollarını yine ilimize düşürdüler. Onları aramızda görmek bizi sevindirdi. Emekli öğretmenler Nihat Musful, Eyüp Uysal, Cemil Coşkun ve Ziraat Odası Eski Başkanı Mehmet Çiftçioğlu konuğumuz oldular. Söz sözü açtı, geldik Çıtlık dergisine. Nihat bey derginin macerasını şöyle anlattı: 17 yıl önce bir dergi çıkarmaya karar verip, kolları sıvamışlar. Önce adını düşünmüşler. Çıtlık’ta karar vermişler. Doğaya bakmışlar. Portakal, elma, üzüm, kayısı önce yeşilken, olgunlaşınca sarı ya da kırmızı kırmızıya dönüşürken çıtlık önce kırmızı, olgunlaşınca yeşil olmuş. Doğada, kendince bir yol izleyen çıtlık olup, varlığını sürdüren bu bitki gibi kendi seslerini duyurmak istemişler. Sürdürümcü sayıları bin. İmece yöntemiyle çalışıyorlar. Mut için yanan mum işlevini sürdürüyor. Bunları duyunca Karaman için üzüldüm ve kıskandım. Mut 60 bin, Karaman 160 bin. Helal olsun demek gerek.
Çıtlık’ın; meniş, çedene, meneviş, çöğre, çitlenbik, çitemik, bıttım gibi yöresel adları var. Kronik karaciğer yaralarının giderilmesinde etkili, şeker dengeleyici, hazmı kolaylaştırıcı, kan temizleyici, gut ve romatizma sayrılıklarını da etkileyici özelliği var. Sanırım “bıttım sabununun” yapımında da kullanılıyor.
Çıtlık dergisi çalışanları salt dergi çıkarmıyorlar. Doğa yürüyüşleri, çevre gezileri de düzenliyorlar. Geçmişte bizim Hacı Baba dağı tırmanışında, yağan dolu yüzünden başlarına gelmeyen de kalmamış. Yağan elbette dolu.