Berduş dendi ardımdan, ahrazdır deli dendi.
Erenler secdegahı yurdudur veli dendi.
Bilmeyenin sırtında belli ki ağır yüktüm
Aşka tutundukça ben, Karadağ’dan büyüktüm
Sanmayın acuzeyim, sanmayın dil-i zarım
Bitmedi bitmeyecek, sevdaya intizarım.
Muhabbet kırmızısı libasıydı cismimin.
Benden çıkmış idim ben, hükmü yoktu ismimin
Közüm kül mü tutardı yanarken içten içe.
Var’a sığındım her dem, sırtımı dönüp hiçe.
Lisanımda yer yoktu gönül kıracak söze.
Tahta çıkmak neyime, inmek istedim öze.
Aldığım her nefeste, cihanda adım adım.
Âdemin kaybettiği, ben Allah’ı aradım.
Babam Hasan Efendi, kutsi annem Fadim’dir.
Mansurdede kalbimde, her dem Şehr-i Kadim’dir.
İmarette o çınar, ben olmasam kururdu.
Cümle ürkek güvercin, beni bekler dururdu.
Ne zengin ne de fakir, insan önce insandı.
Ahvalime bakanlar, bilmem beni ne sandı.
Ne gönlümde var kirim, ne ağzımda kil kirim.
Üç çeşmeye varan da, yıkar geçer el kirim.
Ben bir aciz kulum dost, ne evliya ne pirim.
Ne sarayda ne köşkte. gönülde olsun yerim
Yeri geldi Bedir’dim, Medine’ydim Taif’tim.
Aşka düştüm düşeli, kelebekten naiftim.
Aldığım her nefeste, cihanda adım adım.
Âdemin kaybettiği, ben Allah’ı aradım.
Mayamda yedi lisan, ilim ile yoğruldum.
Ben bir fermana uydum, öz Türkçemle doğruldum.
Ruhum nevm-i gafletten Mehmet Bey’le uyandı.
Ağzımdaki ak sütüm, ahvalimden beyandı.
Aşktan icazet aldım, aşk üfledim bir şehre.
Suya indi ceylanlar, yüreğimdeki nehre.
Köhnemiş tahta kapım, cümle cana açıktı.
Tokmağın her sesinde, gönlüm miraca çıktı.
Kovulduğum dem oldu, sürüldüğüm dem de.
Yine de muhabbetim, müebbetti âdemde.
Bezm-i Elest’ten geldim, Adım Muammer Baran.
Aşk olsun mihmandarın aka dönüşür karan.
Aldığım her nefeste, cihanda adım adım.
Âdemin kaybettiği, ben Allah’ı aradım.
Yıllarca ben taşıdım başımda ongun kuşu
Şimdi o bekler beni, ruhumda derin huşu
Yaşadım ve inandım, inandığıma yandım.
Sevdanın tan yerinde, muhabbete uyandım
Yan sende yananlarla, yandığın kadar hürsün.
Yan barışın nârında âlem bir ışık görsün.
İncinmem unutsanız, akla düşmesem başka.
Hatırım varsa eğer, sırt dönmeyin o aşka.
Yunusun dost yolunda yürümekti inadım
Uçtum gönül semamda, olmasa da kanadım
Kemal-i muhabbetim, adım Muammer Baran.
Sağ olsunlar efendim, çok oldu derdim soran.
Aldığım her nefeste, cihanda adım adım.
Âdemin kaybettiği, ben Allah’ı aradım.