Tam 36 yil olmus Karamanin Sesi Gazetesi yayin hayatina baslayali. Babamin sevgilisi, gazetesi. Biz çocuklarindan büyük. En büyük kardesimiz o bizim. Biz onunla büyüdük. Onunla yasamin içinde bir seyler degistirebilme gücünü hissettik.
Ilk adimi attigimda, ilk kelimeyi söyledigimde o tam 4 yasindaydi ben ise 1. Okula basladigimda ve ilk harfleri okudugumda onunla asil birlikteligimiz de baslamis oldu. Okul sonrasi zaman zaman babama yardim eder ve bir yandan da gazetemizin dünyasindan Karaman ile empati kurardim. Ayni geminin içinde ayni yöne dogru akiyordu yasamimiz. Sevgili babam büyük bir sadakat ile bir yandan haber bulmaya, bir yandan Karamanin Sesi Gazetesi’nin mevcudiyetini korumaya gayret ederken her aksam onun basina oturup hazirlayisina sahit oluyordum. Aradan geçen yillar boyu hiç tükenmeden devam eden bu sevda ile ayni manzaraya taniklik ettim. Söylemistim ya babamin 3 degil 4 çocugu vardi aslinda. Kalbinin içinde annemden ayri 4 çocuk sevgisi oldugunu biliyorum. Tabi simdilerde sevgili torunu Eylül’ü ve gelini Emel’i de eklemek gerek bu tabloya. Gazete çikarmak öyle zannedildigi gibi kolay is degil. Arka planda çok fazla emek gerek. Isin mutfagi haber toplamak. Haberi dogru ve anlasilir bir dille yazmak ve servise hazir hale getirmek. Ardindan sayfa tasarimlari ve baskiya hazir hale getirmek. Baski ve ardindan dagitim. Her biri ayri mesakkatli ama o kadar da zevkli asamalar. Sevgili babam iste tüm bu asamalarin tamaminda isin basindadir. O ilkeli, özenli ve sorumluluk sahibi kisiliginden hiç ödün vermemistir tipki Karamanin Sesi Gazetesi gibi. Dedim ya dile kolay tam 36 yil.
Biz ulusal gazeteler gibi büyük patronlarin, kartellerin gözetiminde degiliz. Yerelde haber bulmanin, yeterince ve nitelikli insan çalistiramamanin sancilariyla tutunmaya çalistik yarina. Kendimizi Karaman’a karsi daima sorumlu hissettik. Bazen sevinçleri, bazen hüzünleri paylastik. Ama memleketimize tutunmak için hiç yagcilik yapmadik, el, etek öpmedik. Bu güzel topraklar için katki saglayanlari alkisladik, yücelttik. Elestirilerimizi bile nezaket sinirlari içinde yaptik. Çünkü biz tam 36 yillik bir çinariz. Kökümüz Karaman’in derinliklerinde. Hatta tam yüreginde. Biz sevgiyle baglandik bu sehre. Hz. Mevlana gibi, Yunus Emre gönlüyle sevdik. Gazetemizi Radyo 103- KGRT FM ve KGRT Televizyonuyla süsledik ki Karaman’a layik olabilelim. Hatta simdilerde babamin gayretleriyle uydudan yayin yapmak için çabalar göstermemiz de bu sorumluluk duygusunun sonucu.
Bu ailenin ardinda yatan özel güç birbirlerine olan bagliliklari. Zaman zaman ayni düsünmesek bile sevgili babam ve annemin bu ailenin basinda büyük bir özenle durmalari bizi bu günlere getirdi. Umuyorum ki zamanla kendimizi daha da gelistirerek, siz degerli okuyucularimizin da destekleriyle yolculugumuza devam edecegiz. Sizlerin bizlere göstermis oldugunuz 36 yillik sevgi, hosgörü ve baglilik bizleri gelecege baglayacak en büyük güç olacak. Yolculugumuza kazanimlarla devam edecek ve sizlerin bizlere verdigi sorumluluklari yerine getirme gayreti içinde olacagiz.
