Yüksek gönüllü insanımız eş-dost edinmek adına her fırsatta arkadaşlık müesseseleri kurmuştur: Mahalle arkadaşı, okul arkadaşı, sınıf arkadaşı, asker arkadaşı, hayat arkadaşı, iş arkadaşı, çocukluk arkadaşı, ev arkadaşı, yurt arkadaşı, gün arkadaşı, hacı arkadaşı, takım arkadaşı, parti arkadaşı, tarikat arkadaşı gibi. Daha ne olsun.
Cumhuriyet İlkokulu’ndan arkadaşım Esat Okur ile dostluğumuz bugüne kadar sürdü geldi. Gündüz ayrı gece ayrı ailecek görüşürüz.
Aynı ilkokuldan arkadaşım Ali Ermut ile birbirimizi zaman zaman ihmal etsek de, son yıllarda acısını çıkarırcasına sık sık görüşür olduk. Muhacirliğini bütün özelliklerini taşıyan kardeşimle bazen hararetli duygularla kucaklaşırız.
Yine aynı ilkokuldan Murat Tez ile eskilerin Kayserililer veya Gazidükkan Mahallesi olarak andığı sokakta buluşur, Tartanlar Konağı ve Araboğlu Camisi’ni takiben okulumuza gider gelirdik. Çok sık görüşmesek de birbirimizi çok sevdiğimizi biliriz.
Ahir zaman isi Abidin Tekinbay ile ortaokuldan günümüze değin devam eden bir arkadaşlığımız var ki; kırmadan-kırılmadan, küsmeden ailecek zaman zaman eğlenceli 50 yılı aşkın bir ahbaplık ki dostlar başına.
İstanbul’daki Fenari Mahallesi Reis Sokak’tan çocukluk arkadaşım Uğur Işık’la irtibatımız cep telefonu üzerinden de olsa muhabbetimiz yüz yüze, sokağımızda konuşur gibi sıcak, samimi ve geçmişe özlem dolu.
Aynı mahallenin komşu Ahi Osman Mahallesi’nden Sami Erdural ile tanışıklığımız çocukluğumuza dayanır. Son 20 yıldır ailecek en sık görüştüğümüz kardeşim fedakâr, merhametli ve Hazreti Eyüp Sabrı’nın günümüz temsilcisidir.
Davut Arslan’la Atomspor futbol takımı, daha sonra işyeri arkadaşlığımız yarım asra dayandı. Bugün bedenen ayrı olsa da kalben ruhen beraberiz. Zaten hiç ayrılmadık ki.
Erkek Sanat Okulu’nda sınıf arkadaşım Muammer Özgen eline-ayağına çabuk, pratik zekâlı ve esprili idi. Okulu ceket cebinde ikiye katlanmış bir defterle bitirdi. Muhacir arkadaşım Rasim Ay, Muammer gibi esprili, eğlenceli tertemiz bir kardeşimdir. Esat Okur arkadaşımla yollarımız burada da kesişiyordu. İçinde benimde olduğum, sadece kendilerine kötü bu dörtlü çete üyesinden 84 Esat o gün derste yoksa, 83 Rasim, 93 Muammer ve ben 110 Ahmet de yoktur. Böyle dersten kaça kaça birinci sınıfta dördümüz birden sınıfta kaldık. Olacağı buydu. Bugün olsa yine aynı şeyleri yapardık eminim. Muammer hariç derbeder âşık dönemimizdi. Yaşananın kötüsü olmaz. 184 Mehmet Ali Tankişi ile sınıf arkadaşlığıyla başlayan, iş arkadaşlığıyla artan, emeklilikte iyiden koyulaşan bir gönül bağımız var. Verici, fedakâr ve örnek aile babası kardeşim için daha ne söyleyeyim bilmem ki.
(İkinci Bölüm Yarın)
(0 532 335 03 90)
