Ankara üniversite yıllarında Mersinli ev ve sınıf arkadaşım Nuri Karabulut tipik bir Mersin’liydi. Hafiften bıçkın, heyecanlı ve tatlı canavarıydı. Yine Tokatlı Kenan Zeki Uçkunoğlu gamsız, kedersiz, kendi halinde bir Anadolu çocuğuydu. Yine aynı şekilde Safranbolulu Yüksel Çörekçioğlu sessiz, sakin, halim selim ve problemsizdi. Üniversiteden hem ev, hem sınıf üç arkadaşımla diyalogumuz bugün olmuş sürüp gidiyor.

32 yaşında gittiğim Balıkesir Çayırhisar Ordu Donatım Komutanlığı kısa dönem askerliğimde, Afyon Emirdağlı Mustafa Kemal İnce iyiliksever ve yardımseverdi. Acemi askerlere cebinden harçlık, yolluk verirdi.

Gümüşhaneli Metin Çiftçioğlu, yemekhanede mandalina için aramızın bir ara limoni olduğu Metalurji Mühendisi idi. Demek ki kazık kadar adamlarda olsak, askerlik şartları ve psikolojimiz bizlere bazen çocuklukta yaptırabiliyordu. İnanılır gibi değil: Birkaç ay önce Rizeli Adnan Günday Messenger’den: Komutanım ben Silah Atölye Bölüğü’nden Adnan, diye mesaj bırakmış. 33 yıl aradan sonra tekrar görüşür olduk. Bundan güzel bir şey var mı?

İşyeri arkadaşlarımdan Mustafa, Hilmi, Necati, Davut, Celalettin, Mehmet, Ali Rıfat, Adil, Süleyman, Muammer, Ragıp, Fehmi ve daha nice kardeşimiz ve Pircan abimizle, abi-kardeş ilişkisi içinde imrenilen belki de kıskanılan bir ömür geçirdik. 80’li 90’lı yıllarımız tadından yenmeyen yıllardı. Hey yavrum hey..!

Yazıya konu ettiğim arkadaşlarımla arkadaşlığım, ya yarım asırlıktan fazla, ya da yarım asra yakındır. İsmail Halka ile olan dostluğumuz ise, yaklaşık 20 yıl olup, yeni sayılır. Son yıllarda arkadaşlar arasında en çok görüştüğüm İsmail abim, Eskişehirli olsa da o 30 yıllık Karamanlıdır. Bazen Karaman’da olanı-biteni, öleni-kalanı ondan öğrendiğim bile olur. Gelenekçi olduğu kadar modern olan abimiz okuduğunu anlayan entellektüel, anladığını uygulayan, cesur maliyecidir.

Kısaca yazdıklarım okul, mahalle, asker ve iş arkadaşlarımdı. Kısmet olursa diğer arkadaşlarımı da başka bir yazıya konu ederim.

Ne mutlu bana..! Param olmasa da arkadaşım var.

Mevlâ kimseyi kışın paltosuz, yolda parasız, hayatta arkadaşsız bırakmasın.