Yillarca, milyonlarca gencimizle meydanlari doldurup coskuyla kutladigimiz 19 Mayislar yok artik; yeryüzünde sadece gençlerimize armagan edilen bu bayramlar adeta buharlastirildilar.

Ne için?

Gençler; heyecan, cosku, enerji ve zenginlik demektir; gençler, gelecek demektir.

Ülkemizde, gelecegimiz nasil kurgulaniyor, gençlerin enerjilerinden ve zenginliklerinden nasil yararlaniliyor?

Ülkemizde yapilan son nüfus sayimina göre, nüfusumuzun %50’i yirmi sekiz yas altinda bulunmaktadir. Bu sayi, Avrupa’daki çok sayidaki ülke nüfuslarinin çok üzerindedir.

Bu potansiyel nüfusun milyonlarcasi, katsayi ve seçeneklere hapsedilerek, üniversite kapilarinda bekletilmektedir.

Bütün gençlerimize yüksek egitim hakki saglanilmiyor; gençlerimiz, binlerce lira borçlandirilarak, dershanelere mahkûm ediliyor, bu uygulamalarin yillardir sürdürülmelerini anlayabilmek mümkün degil.

Ülkemizdeki mevcut üniversitelerdeki ögretim görevlisi açigi kir bes bini asmistir; bu durum nedeniyle çok sayidaki derslerin egitimi verilemediginden, üniversitelerimiz adeta lise seviyesinde görülmektedir.

Üniversite egitimi almis olan milyonlarca gencimiz ve genç nüfusumuzun %25’i ise issiz durumdadir.

Gençlerimizin büyük bir bölümü de siyasetin disina itilmistir.

Gençlerimiz, kendi gelecegine karar verme yetenegine sahip durumda degildir; okul seçme, ders seçme, is seçme, es seçme, yöneticilerini seçme konularinda yeterli irade sahibi olamiyorlar.

Gençlerimiz, kendi kendilerine yeterli ve kendi ayaklari üzerinde durabilen birey durumuna gelemiyorlar.

Spor, sanat, teknoloji ve bilim alanlarinda, uluslararasinda kabul görmüs bir marka gencimiz bulunmuyor.

Gençlerimiz; uzay bilimleriyle, yüksek teknolojiyle, bilisim teknolojileriyle yogun sekilde ilgilenmiyorlar.

Simdi soralim;

Kütüphanelerde okuyan, laboratuarlarda bilimsel çalismalar yapan, spor alanlarinda spor yapan gençler yerine; acaba, seksi ve siddeti öne çikaran dizi ve filmlerden beslenen bir disko gençligimi üretiyoruz?

Gençlerimizin, kendilerini nasil hissettiklerini biliyor muyuz?

Gençlerimizin gereksinimlerini ve beklentilerini biliyor muyuz?

Gençlerimizi birer vizyon sahibi yapmayi ve bu vizyonlarina yürüyüslerinde, gençlerimizi motive etmeyi düsünüyor muyuz?

En kötüsü; gençlerimizi neden yok sayiyoruz ve neden unutuyoruz?

Gençlerimizi unutma yerine; sorunlariyla kimler ilgilenecek, kimler gençlerimize ellerini uzatacak ve gençlerimizin biriken sorunlarini kimler çözecek?

Gençlerimizin hatirlanilacagi ve sorunlarina çözümler bulunacagi umuduyla, Gençlerimizin ve Ulusumuzun, 19 Mayis Gençlik Ve Spor Bayramlarini kutluyorum.