Tepelerin arkasından doğup

Bir yay gibi kıvrılarak

Ve sararmış

Ve solgun yüzüyle

Körfezin sularına dalmadan güneş

Aydınlıktan kurtulmaya çalışan

Ve bir birine eş

Kimi büyük

Ya da kimi küçük ve parlak

Sayısız yıldızlar

Gökyüzünden göz kırparak bakarlar

Maviliklere baka baka

Ve Körfezle sevişir gibi

Ve Körfeze en yakın yerde

Gelinlik bir kız gibi durur Karşıyaka

Hele dillerden hiç düşmeyen

Yüzlerce yoksul insanın mekân tuttuğu

Ve iç içe yakın oturduğu

Yukarıdan aşağıya yuvarlandıkça çocuklar

Analar ve babalar bir korku içinde yaşarlar

Elini uzatsa tutacakmış

Ve insanı yutacakmış gibi

Tepelerden aşağıları seyreder Kadifekale

Bir de uzaklarda heybetlice duran

Bakanları hayretlerde bırakan Egekent Tepesi

Buralarda yaşayanlar sanırsın yıldızlara en yakın yerde

Ve anlatmakla bitmez güzellikleri

Ve her zaman bir hortum gibi içine çeker herkesi

İnsanlar birbiri üstünde gibi toplanır

Ve her taraf dolar

Ve gelenler bir şuh içinde ve yan yana

Yukarılardan Körfezi seyre dalar

İzmir’in kurtuluşunun 99 yılı kutlu olsun…