Cumhuriyeti kutlama günü olarak algilarsaniz cumhuriyeti güne indirgemis olursunuz. Cumhuriyet sadece bir gün olur kadardir. Cumhuriyeti bir yasam tarzi, yönetim sekli olarak algilarsaniz, topluma cumhuriyet kavrami yerlesirse o zaman Cumhuriyet Cumhuriyettir.

Çanakkale savasinda sehit düsen insanlari yüreginde hissetmemis bir nesil Çanakkale’nin önemini hiçbir zaman kavrayamaz. Insanlara savasin bir yikim oldugu kavratilmadikça savasiz bir dünyanin önemi ögretilemez.

Her gün istediginiz kadar Çanakkale Savasi ile ilgili program yapin, büyük adamlari ekrana getirin; o dönemlere ait film ve resimleri gösterin; Çanakkale Savasini anlatmayi dert edinin bunlarin hepsi bostur.

Ülkenin yazari, sairi yasaklanmis, yillarca suçlu ilan edilmisse; ülkede kitap suç aleti olarak görülmüsse; sonra kalkip yazar öldükten sonra haftalarca hamasi nutuklar çekmenin bir anlami olmaz. Hikâyedir. Insanlar ekrana bos gözlerle bakar, izler geçer. Yasamla bir baglanti kuramaz.

Neyi anarsaniz, neyi gün yaparsaniz, neyi bayram olarak kutlarsaniz kutlayin bu günlerin önemi toplum tarafindan içsellestirilmedikçe hiç bir anlam ifade etmez. Sadece gündür iste!

Geçenlerde tip bayrami kutlandi.

Saglikçilarin sorunlari gündeme getirildi. Birkaç hamaset nutuk atildi geçildi.

8 Martta önemli bir gündü.

Kadinlarla ilgili bir sürü etkinlikler yapildi. Her agiz bir sürü laf etti. Yeni düzenlemelerden bahsedildi. Sonra ülkede kadina yönelik siddet hiz kesmeden devam etti.

“Dostlar alisveriste görsün” misali günleri öylesine aniyor, kutluyor geçiyoruz. Sadece o günlere has büyük sözler söylüyor, sonrada hiç bir sey yokmus gibi yasamimiza devam edip gidiyoruz.

Hayatimiz hep “mis gibi” davranmakla gelip geçiyor. Her sorunu öteliyoruz. Çogu meseleyi görmezden geliyor, yokmus gibi üstünü örtüyoruz.

Günleri adeta sekle sokuyor, günleri törenlere indirgeyerek, insanlara eziyet ediyoruz. Törene hazirlan, tören yap…

Içten, samimi, sorunlari çözücü bir adimimiz olmuyor. Verilen sözler o güne özgü olup laflar havaya uçup gidiyor. Verilen sözleri kimsede dert etmiyor. Toplum, “Siyasi hamlelerdir, normaldir bunlar” deyip geçiliyor.

Toplum günleri gün olarak algiliyor. O günlerde ciddi anlamda sorunlarin gündeme tasinip çözülmesi gerektigini düsünmüyor.

Yillardir günleri tören olarak algilatan zihniyet toplumun algisini etkiliyor. Toplumlar algi operasyonu ile dizayn ediliyor. Dogrusunun böyle oldugu algisi beyinlere yerlesiyor.

Ne zaman toplum günleri gün gibi kutlar o zaman bir seylerin anlamini buldugu günler gelmis demektir. o günler sanirim bize çok uzaktir.