Hedef tahtasina konulan kisi her seyden önce bir bayan ve bu toplumda binlerce kisinin özgür iradesini temsil eden bir milletvekili.
Insanlar konusmalarinda amaçlarini asan cümleler kulanmis olabilir,konularla ilgili yanlis yaklasimlarda bulunabilir ya da konusmalari yanlis algilanabilir, dün söyledigini; bu gün farkli söyleyebilir. Nedir bu siyasal linç?
Birinci Dünya Savasi’ndan sonra yükselen deger “Ulusçuluk”olmus ve imparatorluklar, “ulus devletlere”; Ikinci Dünya Savasindan sonra da yükselen deger “Demokrasi” olmus ve Nazizm, fasizm gibi dikta rejimler de “demokratik devletlere” dönüsmüstür.
Ulusçuluk, isbirlikçi ve mandaci olmayan; isgal ve sömürüye(emperyalizme) karsi olma ideolojisidir.
Ulusçuluk; fasistlik, irkçilik, sovenlik, gericilik, ilkellik degil; tam bagimsizligi, uluslararasi bagimsizligi, uluslararasi esitligi ile ulusu olusturan parçalarin esitligini öngörür.
Bazi kesimlerin ulusçuluktan neden rahatsiz olduklarini anlamak mümkün degil.
Ulus, irkçilik ve biyolojik bir yapi degildir. Ulus, ulusçuluk ideolojisine uygun olarak olusan siyasal ve kültürel bir kavramdir.
Ulus, toplumu bir araya getiren ve bir arada tutan bir zamktir. Bu nedenle ulus, ortak geçmisi ve ortak gelecegi olan toplumlardir.
Türkiye Cumhuriyeti Devleti, bir ulus devlet olarak kurulamamistir. Çünkü bu devletin kurulmasindan önce bir ulus yapisi yoktu. Kurulan devlet araciligi ile çagdas ve ulusçuluk bir eksende ortak gelecegi olan bir ulus olusturulmaya çalisilmistir.
Çagdaslasma bir evrensel kavramdir. Bu nedenle uluslasamayan topumlar evrensellesemezler.
Olusturulmaya çalisilan bu ulusa, Türk Ulusu denilmistir.
Türk, 12.inci yüzyildan itibaren anilmaya baslanilan Bati kaynakli bir kavramdir.
Batililar, Anadolu’ya bu cografyadaki egemen güç Türk oldugu için Türkiye demislerdir.
Türk, bir irk degil; Türk, bir kültürel kavramdir. Biz; Oguzlara, Kirgizlara, Avarlara, Hunlara, Bulgarlara, Macarlara ve digerlerinin hepsine Türk diyoruz. Bunlar arasinda, Hiristiyanligi kabul ederek Bulgarlasan ve Slavlasanlar olmustur.
Türklerin tarihini yazan Fransiz yazar Roux, “Türklerle ilgili olarak kabul edilebilecek tek tanimlama ölçütü Türk dilidir. Türk, Türk dilini konusandir. Baska tanimlar geçersiz, yetersizdir” diyor.
Ulus, bulundugu ülkedeki egemen gücün adini alir. Fransiz Ulusu, Alman Ulusu, Ingiliz Ulusu vb. Bunlar oluyor da neden Türk Ulusu olmuyor.
Ulus Devlet, herhangi bir birlige üye olmasiyla ulusal olma özelligini yitirmez. Fransa, Almanya, Ingiltere vb. devletler, AB üyesidirler. Bu durumda; bir Alman, bir Fransiz, bir Ingiliz ulusu yok mu? Bu devletler, AB’ye üye olunca ulus devlet niteliklerini yitirdiler mi?
Bu toplum ulus olmazsa ne olacak? Türk diyemeyecegiz, ulus diyemeyecegiz, ne diyecegiz? Ulema, Seyh, Dervis, tarikat, cemaat mi diyecegiz?
Toplumu birlestiren harç, ulus olmayacak da din mi olacak? Ulusalci bir nesil, yetistirme yerine; dindar bir nesil, yetistirme sürecine girilmesi bundan midir?
Bu toplumda, Türk Ulusu kavramindan ürken yok. Asimile olmaktan ve ikinci sinif vatandas algisindan yani esit olamamaktan ürküntü var. Bu ürküntü, uluslasma sürecinde ortaya konulan engeller olusturmustur. Bu engeller, demokrasinin sürekli olarak kesintiye ugratilmasidir.
Simdi, oturup konusmamiz lazim, anlasmamiz lazim. Günümüzde bu algilarin dogru olmadigini göstermemiz lazim.
Eger, biz bir ulus isek; ulusu olusturanlarin esit olduklarini ve esit olarak yasadiklarini ortaya koymamiz lazim. Bizim bunu, ulus devlet çatisi altinda ve “Demokrasi” içinde gerçeklestirmemiz lazim.
Bu demokrasinin alt yapisi “üretim ve paylasim” ekseni ile adalet ekseni olmalidir. Bir gruba veya belirli kesimlere hizmet eden bir demokrasi anlayisi degil.
Bunu gerçeklestirmek için de yanlislar yapmaktan kaçinmaliyiz ve bunu günahiyla- sevabiyla bir siyasal partiye mal etmemeliyiz. Sorunlarimizi bir bütünlük içinde çözümlere kavusturmaliyiz.
Unutmayalim! Ulus yapisi yok olursa, toplum dagilir, ulus devlet yok olur ve o zaman biz, ulus devlet yerine ne koyabiliriz?
Yazimi, Nazim Hikmet’in dizeleriyle bitiriyorum.
“Dört nala gelip Uzak Asya’dan
Akdeniz’e bir kisrak basi gibi
Uzanan bu memleket bizim…”