Yesildere Yoluna girdigimizde de; önümüzde uzayip giden yolda, adeta konvoy seklinde giden arabalar vardi ki, bunlarin bazilarini sollayip geçerek Akköprü’ye geldigimizde, park etmis bir hayli araba ve insan kalabaligini gördük.
Köye giristen itibaren; yollara sagli sollu park etmis arabalarin içinden geçip, Asagi Cami, Belediye Binasi önleri ve taa uzaklara kadar, yol ve sokaklarda park etmis arabalari gördüm. Camiönü Meydani’ndan; yine zorla geçerek, Degirmen Argi’nin kenarindan kardesim Ali’nin evinin önünde, arabalardan daracik kalmis bir yere biz de arabamizi zorla park ederek, Festivalin yapilacagi spor alanina dogru yürürken, çogunu yillardan beri görmedigim, arkadas, komsu ve halktan kisilerce karsilasmis isem de, çogunun hem ismini ve hem de kim oldugunu unutmus oldugumdan, onlarin bazilari kendilerini tanittiklarinda, hatirladim.
Festival Alanina girdigimizde; yine çok kalabalik bir ziyaretçi toplulugu ve çogu Karaman ve diger bölgelerden gelmis, birçok kurulusun statlarinda da, etkinlikleri ile ilgili tanitimlarini gördük. Bilhassa Karamanoglu Mehmetbey Üniversitesi’ne ait stant da; Basin Yayin ve Halkla Iliskiler araciligi ile, Üniversite hakkinda genis bilgiler veriliyordu ki, en fazla alaka çeken Üniversitenin bu tanitim standiydi..
Alanin yüksekçe bir yerinde; kocaman bir ekran ve bu ekrana aktarilan Yunus Emre Siirleri, konusmacilar için hazirlanmis mikrofon düzenegi, bulunuyordu.
Tanidik ve taniyamadigimiz insanlarin arasindan geçerek; misafirler için özel hazirlanmis üstü tente ile kapanarak gölgelendirilmis, yüksekçe bir yere siralanmis olan sandalyelere de oturdugumuzda; gerek ekran, kürsü ve gerekse önümüzdeki genis alan ve kalabaligi rahatça görebiliyorduk. Yanimizdaki sandalyelerde; Eski Milletvekili Mevlüt Akgün, Eski Belediye Baskani Yasar Evcen, Köyümüzden yetismis Prof. Dr.Alaaddin AKÖZ, Karamandaki çesitli kuruluslarin temsilcileri, Konya, Karaman ve diger sehirlerden gelmis bazi misafirleri gördüm.
Programa saygi durusu ve hep bir agizdan söylenen Istiklal Marsimiz ile baslanmis, sonra da Cumhurbaskani ve parti baskanlarinin kutlama mesajlari okundu.
Konya’daki Yesildereliler Dernegi Baskani Doç. Dr. Mehmet AKÖZ; önce misafirlere hos geldiniz demis ve “Yesildere’de her sey var, sen yoksun” temasi ile bu ise basladiklarini, kendisinin de ilk tahsilini o yillarda buradaki okullarda okudugunu, Festivalin bundan sonra her yil kutlanacagini, Karaman Yesildereliler Dernegi Baskani Avukat Ramazan ERYIGIT’de; bu topraklar Yunus Emre’nin insan, Atatürk’ün ve vatan sevgisini barindirmaktadir demis, Yunus Emre’nin: “Ben gelmedim dava için, Benim isim sevgi için, Dostun evi gönüllerdir, Gönüller yapmaya geldim” dizelerini dile getirdikten sonra, O’da bu köyde dogup büyüdügünü, o yillardaki köyün nüfusunu, her çesit esnafin bulundugu gibi ilkokuldan, liseye kadar olan okul varken, simdi bir ilkokulun dahi bulunmadigini anlatti...
Bu arada; Yesildere’yi dile getiren siirler okundu ve Taskale Ekibince yöre türküleri söylendi. Eski adetlerimizden; ‘güveyi tirasi’ ve yöre halkinin örf ve adetlerinden etkinlikler, bisiklet turu, Kayabasina tirmanma/inme ve oraya Türk Bayragi asma, etkinlikler arasindaydi. Festival gece saat 21:00’e kadar sürdükten sonra dagildi.
Bir gün önce de, yani 08 Agustos Cumartesi ikindi üzeri; tarihi Aktekke Camisi Meydanindan, Yunus Emre Camisine dogru: YUNUS EMRE ve HOSGÖRÜ YÜRÜYÜSÜ adi ile, trafige kapanmis genis caddede birlikte yürüdüklerimizin bazilarinin, hayal meyal
simalarini, çok azinin isimlerini hatirlayabildigim, bazilarini tamamen unutup, kimilerini de daha yenice gördügüm kalabalik bir topluluk içinde, yavas yavas yürürken, yine de içimde onlara karsi derin bir sevgi ve saygi duygusu vardi. Çünkü onlarin bazilari köyümün topraklarinda dogmus, bazilari da orada doganlarin çocuklari ve torunlariydilar. Yani baba ocagimizin çocuklari.
Bu yürüyüsten sonra da; Eski Belediye’ye ait salonda; Köyümüzden Hemserimiz Prof. Dr.Alaaddin AKÖZ’ün, tarihi belgelerle tanittigi, Yunus Emre ile ilgili konferansi vardi ki, O’nun ekrana getirdigi belgelerden de anladigimiz gibi, Yunus Emre’nin atalari; önce Köyümüzde, Tekke Mevkiine, daha sonra bir kismi o yillardaki adi ile Ibrala olan köyümüze, bir kismi da Karaman’a göçüp yerlesen kisilerdir ki, Yunus Emre de, Karaman’da dogup, yine burada ölen, Dünyaca taninan, gönüller sultani bir kisiydi..
Festival sirasinda bu köyde dogup Konya, Karaman veya Türkiye’nin çesitli yerlerine yerlesmis ama bu Festival için buraya gelmis bazi tanidiklarima da rastladim. Geldikleri yerde dogan ve köye ilk defa getirdikleri çocuk ve torunlarini yanlarina alarak, onlara, burada biraktigimiz evleri, bahçeleri ve Köyün görülecek olan Kale, Degirmen gibi, çesitli yerlerini gezdirip göstereceklerini söylüyorlardi.
Çok sevindim. Çünkü bu köyde dogup büyüyen, o yillarda yasamis kisiler olarak, yeni neslimize; köklerinin nereden geldigini, neyle ugrastiklarini, bilhassa, eskiden yasadigimiz tek odali evlerde kalabalik nüfusla nasil barinabildigimizi gösterelim de, su anda kendilerinin yasami ile bizlerinkini karsilastirma imkânini bulabilsinler ve su anda ellerindeki imkânlara sükretsinler.
Bundan 20 gün kadar önce; köye çocuklarimi ben de getirdim. Memuriyetim sirasinda iznimizin bir kismini burada geçirdigimizden bilirler. Simdi yikilmis, viraneye dönmüs evleri ve bahçeleri gördüklerinde, eski durumlarini da bildiklerinden; “Keske gelip, bu durumu hiç görmeseydik. Buralarin eski güzellikleri, o eski gördügümüz gibi hayallerimizde kaysaydi” dediler.
Karaman’a dönerken, yol kenarindaki mezarlikta ailecek atalarinin kabrini ziyaret edenleri de gördügümden, bu Festivalin neleri dile getirip, nelere sebep oldugunu, bir kez daha anladim. Bu Festivalde en çok emekleri geçen Konya Yesildereliler Dernegi Baskani Mehmet AKÖZ ile Karaman Yesildereliler Dernegi Baskani Ramazan ERYIGIT ve diger tüm emegi geçenleri candan kutlarim. Insallah devami gelir