Bu çiçek, bahçelere sigmaz, hele bahçelerdeki saksilara hiç sigmaz.

Yüregimdedir anneler diyenler yanilirlar. Anneler yüreklere de sigmaz.

Kirilmaz, egilmez, bükülmez, küçülmez uzar gider toprak gibi ve sanki topragin sonsuzlugudur anneler.

Toprak gibi üretkendir anneler. Hatta topraktan da önde. Çünkü iklim tanimazlar üretmek için anneler.

Anneler, degisen ve degistirenlerdir. Elleriyle büyütürler çocuklarini ve yine elleriyle birakirlar hayata.

Aglayandir, anlayandir, yoktan var ederek giydiren ve yedirendir anneler.

Sicak ve sevk at doludur annelerin kucagi ve özverileri yasamlarini kusatir çocuklarin.

Umuttur gelecege dönük ve sabirdir varliklari ve sonsuz bir bosluk olur yokluklari analarin.

Dostluktur annelerin yakinligi ve güvendir korkulardan uzak.

Aci çekendir yokluklarin içinde ve yine de kirmaz gönülleri anneler.

Acilarda anneler çagrilir, yalnizliklarda anneler aranir ve acikinca annelere kosulur.

Kayiplar annelere sorulur ve üsüyünce annelere sokulur çocuklar.

Yeterli olur mu anneleri anlatmaya ve anneleri yazmaya kelimeler?

II.inci Dünya Savasi’nin enkazi altinda kalan ve yoksullasan milyonlarca ailelerden birinde yetistim.

Annem: didinir, çabalar, ugrasir kosturur bizleri açliktan ve soguktan korumaya çalisirdi.

Çalisip çabalayip hayata atilip ayaklarim üzerinde durmaya basladigim anda, annemi kaybettim.

Bir gün bile olsa:söyle bir kösede otursun, acilari, yokluklari, yoksulluklari, sefaletleri unutsun isterdim. Ama olmadi iste.

Annem, bir gün göremeden aramizdan ayrildi diye içim hep sizlar. Hele “Anneler Günü’nde adeta aglar ve ben, göz yaslarinin sicakligini hissederim yüregimde.

Iste bu nedenle; her yilin annesi: Benim Annem olur.

Her zaman sevgi ve saygiya layik olan Yilin Annesi olan Annemin ve bütün annelerin “Anneler Günü”nü kutluyorum.