KMÜ’DE DİRENİŞE GEREK VAR MI?

II. Abdülhamit döneminde İttihatçıların yayın organlarından biri Şura-yı Ümmet gazetesiydi. Bu gazete İstanbul’da yasaklı olup Paris’te hazırlanır ve Kahire’de basılırdı. Dolayısıyla kulaktan dolma bilgilere yer verir bazen de aslı astarı olmayan eleştiriler yapar birçok evham üretirdi. Hatta Sultan Abdülhamit’in Osmanlı veraset sistemini değiştireceğini kendi oğlu Burhanettin Efendi’yi veliaht yapacağını aylarca gündem etmiş ancak böyle bir şey olmamıştı. Bu gazetenin yazar kadrosu İstanbul’da olmadığı için gördüklerini değil duyduklarını yazıyordu.

Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi de son günlerde böyle bir basın anlayışıyla karşı karşıya kalmış durumdadır. Attığı her adım, yaptığı her iş Ankara’ya iletilmekte ve oradan eleştiri konusu haline getirilmektedir.

Eleştiriler karşısında yapılan açıklamalar bile eleştirilmektedir. 15 yıllık üniversitenin ilk açıklamayı yaptığı iddia edilerek şimdiye kadar yapılmış açıklamalar yok sayılmaktadır. “Hukuk çerçevesinde hesap veremeyeceğimiz hiçbir husus yoktur” ifadesi hafife alınmaktadır. Üniversitenin yaptığı açıklamanın çok okunmaması kendi yazdıkları sansasyonel yazıların daha çok okunduğu vurgulanmaktadır.

Ben de usta bir yazar ya da gazeteci olmadığım halde geçmiş yıllarda bir kış günü “Larende” de Muammer Baran heykelinin yürüdüğünü yazdığımda 5.000’den fazla okunmuştu. Bunlar yazarların büyüklüğünü ya da küçüklüğünü göstermez. Burada önemli olan eleştirilerin yapıcı olmasıdır.

Bir yıl boyunca yapılan Yunus Emre faaliyetlerini tek kelimeyle “fiyasko” olarak nitelemek, öğretim elemanlarının başarılarını rektörlük makamıyla paylaşmalarını hazmedememek eleştirilerin ne kadar art niyet taşıdığını söylemeye bile gerek bırakmamaktadır.

Öğretim elemanları rektörlük makamına arkalarını dönmeleri hususunda kışkırtılmakta ve Boğaziçi örneği bir üniversite özlemi yarım ağız da olsa dile getirilmektedir.

Öğretim elemanları suskun kalmakla itham edilip konuşmaya teşvik edilmektedir. Ancak öğretim elemanları konuşacaksa bundan önceki dönemde yaşanan haksızlık, hukuksuzluk konuşulmalıdır. O günlerde susanların bugün birilerini konuşmaya davet hakkı bulunmamaktadır.

Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi emin adımlarla geleceğe yürümektedir. Üniversitemiz, birileri arzu etse de kargaşa ortamı haline gelmeyecektir.